Tijdens een gesprek bij een psycholoog zo´n 12 jaar geleden werd mij aangeraden om een witboek aan te maken. Dus een boek of schriftje waar je elke dag in schrijft wat er die dag leuk was of goed is gegaan. Sinds 5 jaar schrijf ik elke dag als ik in bed lig, zo net voor het slapen gaan, waar ik die dag trots op ben en waar ik dankbaar voor ben.

En dat helpt mij zo onwijs goed! Het helpt mij namelijk om mezelf te trainen om zelfs voor de hele kleine dingen zoals het zien van een lieveheersbeestje dankbaar te zijn. En die skill helpt mij om bij een klote dag de kleine geluksmomentjes te herkennen en ook te ervaren dat er zoveel geluk zit in kleine dingen.

Ik ben namelijk nogal een avonturier en wil (bijna) alles in het leven ervaren, omdat ik gewoon zo nieuwsgierig ben. Maar deze nieuwsgierigheid zorgt er voor dat ik me vaak ook somber voel omdat ik het moeilijk vind oké te zijn met wat er nu is, in dit moment. Dat waar ik nu ben ook zo zijn leuke dingen heeft. En ik niet dingen mis. Dat ik me niet hoef te haasten om alles te zien en te ervaren.

Als ik dan in een somber moment mijn schriftje met dankbaarheden doorblader dan zie en lees ik dat ik eigenlijk altijd dankbaar ben voor de kleine dingen. Of zijn de kleine dingen de grote dingen?!

Zo ben ik dankbaar voor de zon, de vogels, een fijne wandeling, een glimlach van een persoon op straat. Gezelligheid met vrienden en familie. Lekker en gezond eten. Een dak boven mijn hoofd. Dat ik geld heb om een terrasje te pakken. Mooie kleding heb.

De dingen waar ik trots op ben zijn vaak dat ik mijn grenzen durf aan te geven, me uitspreek als ik iets niet leuk vind, gesport heb, mijn huis heb schoongemaakt, een compliment van iemand heb gekregen etc.

Ondertussen heb ik stapels met schriftjes. Het is echt een beetje mijn anker geworden. Voel me zelfs een beetje raar als ik het niet doe.

Heb jij het al wel eens geprobeerd? Echt ik beloof je dat het helpt. Het is alleen wel zaak dat je het een tijdje doet. Zeker een jaar. Omdat je die spier van dankbaarheid moet trainen. In het begin weet je misschien maar 1 ding waar je die dag trots en of dankbaar voor bent. Maar hoe langer je het doet, hoe meer zaken je gaat zien en ervaren waar je trots en of dankbaar voor bent en dat is toch geweldig?!

Bij depressieve of sombere gevoelens kun je er dan in terug bladeren en lezen ´´ow ja die dag ging het wel goed met mij´´. En dat helpt 🙂 Het geeft mij hoop, omdat ik weet dat het ook weer over gaat, die sombere gevoelens.